Khodam Khastam

چنان مردم از بعد دل کندنت که روح من از خیر این تن گذشت

گلایه ندارم نرو گوش کن تو باید بدانی چه بر من گذشت

تو باید بدانی چه بر من گذشت زمانی که دیدم کجا میروی

تقاصت همین است عزیز دلم که بنشینی از کشتنم بشنوی

خودم خواستم با تمام وجود با تویی که نبود عاشقانه بمانم

من این عشق را با همین کوه غم روی دوش دلم تا ابد میکشانم

خودم خواستم با تمام وجود با تویی که نبود عاشقانه بمانم

من این عشق را با همین کوه غم روی دوش دلم تا ابد میکشانم

چنان شاخه ی خشک روی درخت میان زمین و هوا مانده ام

برای تو که سال ها رفته ای چگونه بگویم چرا مانده ام

چگونه بگویم چرا عاشقم مرا عشق راه فریبی شده

چگونه تو را میپرستم هنوز عجب روزگار غریبی شده

خودم خواستم با تمام وجود با تویی که نبود عاشقانه بمانم

من این عشق را با همین کوه غم روی دوش دلم تا ابد میکشانم

خودم خواستم با تمام وجود با تویی که نبود عاشقانه بمانم

من این عشق را با همین کوه غم روی دوش دلم تا ابد میکشانم