راه میرم توو خیابونا ، نگاهم به آسمون
فکرِ اینم که چی کم گذاشتم آخه
مگه واسه اون؟
رفت و به همه گفتش خیلی راحت
از رازمون
آخرش هم نفهمیدم چرا یهو عوض شد فازِ اون
رفت و تنهام گذاشت ، درد رو دردام گذاشت
خوب میدونست نقطه ضعفم چی بود
دست رو نقطه ضعفام گذاشت
بهش گفتم نرو بمون کنارم
محرم دردام شو باز
ولی رفت و پشتش هم نگاه نکرد
خدا میدونه که الآن کجاست
رفت رفت رفت ، منو دوسَم نداشت
رفت رفت رفت ، تعصب رو من نداشت
از دست رفت ، با اینکه میرفت جونم براش
رفت رفت رفت ، حتی یه یادگاری هم توو خونه ام نذاشت
از چی بگم که ازت دلخورم
این روزا پُر از دلهره ام
با اینکه بعدِ تو آدمای مختلفی
از حرف میکَردن هی پُرم
ولی باز من مثِ تو نمیشم
تووی این سینه ام حرف واسه پُره بی شک
موی سفید ، توو سرم پُره ریشم
بلند تو باعث شدی این مدلی شم
باشه منم دیگه مثِ خودت میشم
منم مثِ آدمای دورت میشم
منم ، دیگه قیدتو زدم و
واسه یِ موندنت دو دل میشم
ولی نه مثلِ تو نمیشم
میرم از زندگیت مثلِ یه نقطه میشم
یادم نمیره حال خرابیِ گریه ها و
بغض های دیروز و پریروز و کلِ دیشب
رفت رفت رفت ، منو دوسَم نداشت
رفت رفت رفت ، تعصب رو من نداشت
از دست رفت ، با اینکه میرفت جونم براش
رفت رفت رفت ، حتی یه یادگاری هم توو خونه ام نذاش
برو بهتره تمومش کنی
نمیخوام وقتمو حرومش کنی
بدون دلی که واست میتَپید
دیگه امونش بُرید
برو که من دیگه طاقت ندارم
یه شب یه خوابِ راحت ندارم
راستشو بخوای تصمیم گرفتم
دیگه از این به بعد وقتمو واست نذارم
برو ولی یادت باشه
حواست به کارِت باشه
برو ولی من بعید میدونم
کسی مثلِ من نگرانِ حالت باشه
استرسی ام تیک هم هست
نمیخوام بزنی دیگه هم حرف
هر کی پرسید از تو چه خبر
سکوت میکنم و میگم رفت
رفت رفت رفت ، منو دوسَم نداشت
رفت رفت رفت ، تعصب رو من نداشت
از دست رفت ، با اینکه میرفت جونم براش
رفت رفت رفت ، حتی یه یادگاری هم توو خونه ام نذاش