هوای خونه دلگیره تو که نیستی پریشونم
ببین بعد تو یک روزم تو این خونه نمیمونم تو این خونه نمیمونم
نمیپرسی چرا هر شب چقدر طولانیه پرسم
شاید فهمیده باشی من از این که نیستی میترسم از این که نیستی میترسم
راهی که من رو سمت تو میکشه بیراهه که نیست
هر جا یه راه رفتنی تو رو به عاشقت بایست
بیا و پرسه ها باز دچار اضطراب نکن
شب های این دیوونه رو محتاج قرص خواب نکن
تموم کوچه های شهر منو بی تو نمیشناسن
نبودی و ندیدی که چه کرده رفتنت با من چه کرده رفتنت با من
همه میگن که دیوونست شاید راهشو گم کرده
ولی عاشق تو بی تو به خونه بر نمیگرده به خونه بر نمیگرده
راهی که من رو سمت تو میکشه بیراهه که نیست
هر جا یه راه رفتنی تو رو به عاشقت بایست
بیا و پرسه ها باز دچار اضطراب نکن
شب های این دیوونه رو محتاج قرص خواب نکن