من همسفر زوزه ی تنهایی بادم
که دل به دل بی خبر از عشق تو دادم
دل به تو دادم
آواره ی دنیای پر از ترس چشاتم
کی غیر تو میتونه بشه راه نجاتم
دل به تو دادم
تو که یه قطره بارونی خوب منو نمیدونی
کنار من نمیمونی
تو که ازم گریزونی تو دل دریا مهمونی
کنار من نمیمونی
من تو شب تنهایی تو ناله ی دردم
نفرین شده ی دائمی این شب سردم
با تو چه کردم
تو با منو این قصه غریبی مث خوابی
تو تو عطش خستگیهام مثل سرابی
تو مثل خوابی
تو که یه قطره بارونی خوب منو نمیدونی
کنار من نمیمونی
تو که ازم گریزونی تو دل دریا مهمونی
کنار من نمیمونی