تووی تاریکیِ شب ، آه در جریان بود

زل زدم به آسمون ، عینکم دودی شد

با صدایِ زنگ در ، یهو بارون بارید

دستای خونه پُر از ، گل داووی شد

ماه از راه رسید ، روی راه پله نشست

دکمه های قلبِ من ، دونه دونش گل شدن

گفتم این یه معجزست ، خیره شد به آسمون

همه ی ستاره ها ، دونه دونه گل شدن

مهربونی ای عشق ، نازنینی ای عشق

آخرین تیکه ی این ، جور چینی ای عشق

مهربونی ای عشق ، نازنینی ای عشق

آخرین تیکه ی این ، جور چینی ای عشق

نخ بادبادکمو یه جوری وا میکرد

که تا هر جا خواستم ، بتونم پَر بکشم

یه جوری تشنم کرد ، که میشد دریا رو

مثِ یه لیوان آب ، یه نفس سَر بکشم

من چه میدونستم ، اومده زود بره

چه غروبی داشتن ، خنده های آخرش

موقع خداحافظی ، یه تپش از قلبم

مث پروانه نشست ، روی سنجاقِ سرش

مهربونی ای عشق ، نازنینی ای عشق

آخرین تیکه ی این ، جور چینی ای عشق

مهربونی ای عشق ، نازنینی ای عشق

آخرین تیکه ی این ، جور چینی ای عشق