تووی تاریکیِ شب ، آه در جریان بود
زل زدم به آسمون ، عینکم دودی شد
با صدایِ زنگ در ، یهو بارون بارید
دستای خونه پُر از ، گل داووی شد
ماه از راه رسید ، روی راه پله نشست
دکمه های قلبِ من ، دونه دونش گل شدن
گفتم این یه معجزست ، خیره شد به آسمون
همه ی ستاره ها ، دونه دونه گل شدن
مهربونی ای عشق ، نازنینی ای عشق
آخرین تیکه ی این ، جور چینی ای عشق
مهربونی ای عشق ، نازنینی ای عشق
آخرین تیکه ی این ، جور چینی ای عشق
نخ بادبادکمو یه جوری وا میکرد
که تا هر جا خواستم ، بتونم پَر بکشم
یه جوری تشنم کرد ، که میشد دریا رو
مثِ یه لیوان آب ، یه نفس سَر بکشم
من چه میدونستم ، اومده زود بره
چه غروبی داشتن ، خنده های آخرش
موقع خداحافظی ، یه تپش از قلبم
مث پروانه نشست ، روی سنجاقِ سرش
مهربونی ای عشق ، نازنینی ای عشق
آخرین تیکه ی این ، جور چینی ای عشق
مهربونی ای عشق ، نازنینی ای عشق
آخرین تیکه ی این ، جور چینی ای عشق