داغ جوون دیده ی پرپر منم مسلخ سروای تناور منم
باغ گل بی بر و بی برگ من حرمت آهوی جوون مرگ من
ناجی باغ گل بی برگ کو ضامن آهوی جوون مرگ کو
شب شد و پیک تب و غم سر رسید عطر گلاب از خود فمصر رسید
جنگو جلو جهل و جنون آوردن دختر شاه پریونو بردن
حال من از رفته و مونده بد شد قالی کرمون تو دبی لگد شد
غیرت من خار بیابون شده بی تو کفن خواب خیابون شده بغض من از سنگ و سفاله ولی این من و این گریه بگو یا علی
هق هق ابرای جهان در توئه آخ نگو بغض اخوان در توئه
رحم به ابرای بهارم کنین شاخه گلی خرج مزارم کنین
جهلو جلو جرم و جنون آوردن دختر شاه پریونو بردن
دست عجم خار رطب میخوره شیره نخلارو عرب میخوره
تا میری آتیش بکشی غماتو پیرهن عثمون میکنم صداتو
از من و از غیرتم ای هم نفس گریه به خاک پدری موند و بس
تا میری آتیش بکشی غماتو پیرهن عثمون میکنم صداتو
تا میری آتیش بکشی غماتو پیرهن عثمون میکنم صداتو