ما بی تفاوت زندگی کردیمو
این زندگی کردن خودش جنگه
ما کوه بودیم روبروی هم
خاطرمون ازهم یه مشت سنگه
از اون همه احساس بین ما
حسی بجز عادت نمیمونه
ما دعا بودیمو نفهمیدیم
چیزی از این حالت نمیمونه
چیزی از این حالت نمیمونه
تو این اتاق دلگیرم
تا باقی عمرم سر شه
من از خودم فاصله میگیرم
دیوار هی نزدیکتر میشه
میخندمو دردامو میشمارم
تلخه ولی شاید دلم وا شه
وقتی برای غصه هام جا نیست
دیوارو هول میدم غمام جا شه
دیوارو هول میدم غمام جاشه