تو همون رویاایی من پرازمجنونم من دماوندم که پای تو می مونم عمری بی حرکت پیش چشمت کیشم تیشه برمیداری بیستون تر میشم با تو دل میبردیم با ترکش خوردیم از کسی پنهنون نیس واسه هم می مردیم تا دلت میلرزه از خودم کم میشم توخودت میریزی بی صدا بم میشم
...
خون دل خوردی تا قد این دریاشم چشمه ها دیدن تا من خلیجت باشم توهنوزم ازکوه منومیترسونی من همه دنیاتم چی ازم می دونی کوله بار غربت لایق شونت نیست نرو از اغوشم هیچ کجا خونت نیست